اثر دز و زمان مصرف علف کش اگزادیارژیل در مراحل مختلف رشدی بر زیست توده علف های هرز و عملکرد غده سیب زمینی (Solanum tuberosum L)

صمدی کلخوران, الهام; آل ابراهیم, محمدتقی

|
|
|
ارجاع به این مقاله
RIS EndNote BibTeX APA MLA Harvard Vancouver
|
اشتراک گذاری

	اثر دز و زمان مصرف علف کش اگزادیارژیل در مراحل مختلف رشدی بر زیست توده علف های هرز و عملکرد غده سیب زمینی (Solanum tuberosum L)
مقاله 9، دوره 9، 4(36) زمستان، زمستان 1394، صفحه 625-644 اصل مقاله (512.46 K)
نوع مقاله: علمی پژوهشی
نویسندگان
الهام صمدی کلخوران¹؛ محمدتقی آل ابراهیم ²
¹دانش آموخته ی کارشناس ارشد رشته شناسایی و مبارزه با علف های هرز دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
²استادیار علوم علف های هرز دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
چکیده
به منظور بررسی اثر دز و زمان مصرف علف کش اگزادیارژیل به صورت پس رویشی بر زیست توده علف های هرز و عملکرد غده سیب زمینی، آزمایشی مزرعه ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق اردبیل در سال 1392 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل، دزهای مختلف علف کش اگزادیارژیل (صفر، 0.05 ، 0.1 ، 0.2 ، 0.4 ، 0.6 و 0.8 لیتر ماده موثره در هکتار) و زمان مصرف علف کش (مرحله سبز شدن، استولون زایی و حجیم شدن غده سیب زمینی) بودند. همچنین، تیمار وجین کامل (بدون علف هرز) نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد اگزادیارژیل به میزان 0.8 لیتر ماده مؤثره در هکتار، باعث کاهش زیست توده علف های هرز به میزان 66.16 درصد نسبت به شاهد (بدون وجین علف هرز) شد. از بین زمان های مصـرف اگــزادیارژیل در مــراحل مختلف رشدی سیب زمینی، مرحله سبز شدن سیب زمینی بالاترین درصد کاهش زیست توده علف های هرز را به وجود آورد. نتایج، همچنین، نشان داد که بعد از تیمار وجین کامل، کاربرد اگزادیارژیل به میزان 0.8 لیتر ماده مؤثره در هکتار، تعداد غده های بذری و عملکرد کل غده را به ترتیب 82.16 و 51.59 درصد افزایش و تعداد غده های غیر بذری را نسبت به شاهد بدون وجین 43.17 درصد کاهش داد. در میــان زمان های مصرف اگزادیارژیل در مراحل مختلف رشدی سیب زمینی، مرحله سبز شدن سیب زمینی، بالاترین تعداد غده های بذری و عملکرد کل غده را داشت. اما این کار، بر تعداد غده های غیر بذری تاثیر معنی داری نداشت. اثرات متقابل دزهای علف کش اگزادیارژیل و زمان مصرف آن، نشان داد که در بین دزهای مختلف اگزادیارژیل، کاربرد دز 0.8 لیتر ماده مؤثره در هکتار در مرحله سبز شدن سیب زمینی، توانست تعداد غده های خوراکی را 100 درصد افزایش دهد. بر اساس نتایج این آزمایش، کاربرد دز 0.8 لیتر ماده موثره در هکتار و در مرحله سبز شدن سیب زمینی، بیشترین کارایی را در کنترل علف های هرز سیب زمینی و افزایش عملکرد کل غده داشت.
کلیدواژه‌ها
اگزادیارژیل؛ دز پاسخ؛ زیست توده علف های هرز؛ عملکرد کل غده
عنوان مقاله [English]
Effect of Dose and Oxadiargyl Application Time at the Different Growth Stages on Weed Biomass and Tuber Yield of Potato (Solanum tuberosum L.)
نویسندگان [English]
E. Samadi Kalkhoran¹؛ M.T. Alebrahim²
¹M.Sc. of Weed Science, Faculty of Agriculture, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
²Assistant Prof. of Weed Science, Faculty of Agriculture, University of Mohaghegh Ardabili, Ardabil, Iran
چکیده [English]
To evaluate the effects of dose and application time of oxadiargyl, as a postemergence herbicide, on weed biomass and tuber yield of potato, a factorial experiment based on randomized complete block design with 3 replications was conducted at Alaroog Research Station at the University of Mohaghegh-Ardabili in 2013. Treatments consisted of oxadiargyl dosages (0, 0.05, 0.1, 0.2, 0.4, 0.6 and 0.8 lit a.i /ha), and its time of applications at different potato growth stages (potato emergence, stolon initiation and potato tuber bulking), weed free treatment was considered as control. Statistical analysis showed that 0.8 lit a.i/ha of oxadiargyl reduced biomass of weed by 66.16 percent. Oxadiargyl application at emergence time resulted in highest percent reduction of weed biomass. Results, also, showed that application 0.8 lit a.i/ha of oxadiargyl, after weed free condition, increased number of seed tuber and total tuber yield by 82.16 and 51.59 percent respectively, but it reduced number of non seed tuber by 43.17 percent. Application of oxadiargyl at emergence time, as compared with the other application times, resulted in highest increase in the number of seed tuber and total tuber yield, but it did not affected number of non seed tubers. Interaction effect of dose by time of oxadiargyl application revealed that using 0.8 lit a.i/ha dose at potato emergence time increased number of edible tubers by 100%. It may be conducted that application of this dose at potato emergence time was highly efficient in controlling weeds and increasing potato tuber yield.
کلیدواژه‌ها [English]
Dose - response, Oxadiargyl, Total tuber yield, Weed biomass


مراجع
Abbott, W.S. 1925. A Method of computing the effectiveness of an insecticide. Journal American Mosquito Control Association. 3:302-303. Alebrahim, M.T., M.H. Rashed Mohassel, S. Wilkakson, M.A. Baghestani, Ghorbani, R. and Serajchi, M. 2013. Evaluating of some herbicides for common lambsquarter and postrate pigweed control in potato fields. Electronic Journal of Crop Production. 6(1): 19- 37. (In Persian). Alebrahim, M.T., R. Majd, M.H. Rashed Mohassel, S. Wilkakson, M.A. Baghestani, R. Ghorbani, and P. Kudsk. 2012 .Evaluating the efficacy of pre and post emergence herbicides for controlling Amaranthus retroflexus L. and Chenopodium album L. in potato. Crop Protection. 42: 345- 350. Alebrahim, M.T., M.H. Rashed Mohassel, S. Wilkakson, M.A. Baghestani, and R. Ghorbani. 2011. Evaluatin of 6 unregistered herbicides efficacy in Iran potato fields and herbicide relation to cytochromes P450 mono- oxygenase enzyme. Ph.D. Thesis. Ferdowsi. University of Mashhad, Iran. (In Persian). Allen, E.J. 1972. The effect of row width on the yield of three potato varieties. Journal of Agriculture Science Cambridge. 79: 315-321. Anonymous. 2013. Meteorological organization Ardabil. WWW. Ardebilmet. Ir. (In Persian). Bao, Z.Y., S. Nishiyama, and Y. Kang. 2003. Effects of different irrigation regimes on the growth and yield of drip-irrigated potato. Agricultural Water Management. 63: 153-167. Barbe, C., S. Seerutun, and A. Gaungoo. 2001. Oxadiargyl: A New preemergence herbicide recommended in potato in Mauritius. Food and agriculture Research council. Reduit, Mauritius. 135- 138. Baziramakenga, R., and G.D. Leroux. 1994. Critical period of quackgrass (Elitrigia repens) removal in potato (Solanum tuberosum L.). Weed Science. 42: 528- 533. Beltrano, J., and D.O. Caldiz. 1993. Effect of johnsongrass (Sorghom halepense) densities on potato (Solanum tuberosum L.) yield. Pesquisa Agropecuaria Brasileira. 28(1): 21-24. Dickmann, R., J. Melgarejo, P. Loubire, and M. Montagnon. 1997. Oxadiargyl: a novel herbicide for rice and sugar cane, Brighton Crop Protection Conference: Weeds. 1: 51- 57. Hosseinzadeh, A.A. 2013. Selection of single Superior plants from HPS-II/67 potato hybrid population and preliminary evaluation of selected clones. Ardabil Agricultural and Natural Resources Research Center. (In Persian). Hwang, I.T., K.S. Hong, J.S. Choi, H.R. Kim, D.J. Jeon, and K.Y. Cho. 2004. Protoporphyrinogen IX-oxidizing activities involved in the mode of action of a new compound N- [4-chloro-2–fluoro-5-{3-(2fluorophenyl)–5–methyl-4,5 ihydroisoxazol–5–yl- methoxy}– phenyl]-3,4,5,6 tetrahydrophthalimide. Pesticide Biochemistry and Physiology. 80: 123– 130. Jaiswal, V.P. 1992. Crop-weed competition studies in potato. Journal of Indian potato Association. 18: 131- 134. Moseley C., and Hatzios K. 1993. Uptake, translocation and metabolism of clorimuron in corn (Zea mays) and morningglory (Ipomea spp). Weed Technology. 7: 343-348. Musavi, M.R. 2001. Integrated weed management. Miad press. 468 Pp. (In persian). Nelson, D.C., and M.C. Thorreson. 1981. Competition between potatoes (Solanum tuberosum L.) and weeds. Weed Science. 29: 672- 677. Nice, G., B. Johnson, and T. Bauman. 2003. Herbicide application timing for corn, soybean and wheat. www.btny.Purdue.edu/weedscience. Nojavan, M. 2001. Principles of control weed. Orumieh University Press. 432 Pp. (In Persian). Phillip, R.F., and L.T. Hingston. 2011. Evaluation of oxadiargyl herbicide in various Astralian horticultural crops. 14^th Australian Weeds Conference. 6^th -9^th september. Australia, pp: 230-231. Seefldet, S.S., J.E. Jensen, and E.P. Fuerft. 1995. Log-logistic analysis of herbicide dese- response relationship. Weed Technology. 9: 218- 225. Uchino, H., K. Iwama, Y. Jitsuyama, K. Ichiyama, E.R.I. Sugiura, T. Yudate, S. Nakamura, and J.A.I. Gopal. 2012. Effect of interseeding cover crops and fertilization on weed suppression under an organic and rotational cropping system 1. Stability of weed suppression over years and main crops of potato, maize and soybean. Field Crops Research. 127: 9–16. Urbanowiczu, J., T. Earli Chowsk, and M. Powirska, 1998. Influence of some environmental factors on efficiency of new herbicides in growing of potato. Progress in Plant Protection. 38(2): 688- 391. Vengessel, M.J., and K.A. Renner. 1990. Redroot pigweed (Amaranthus retroflexus) and barnyard grass (Echinochloa crus-gali) interference in potatoes. Weed Science. 38: 338-343. Wall, D.A., and G.H. Friesen 1990. Green foxtail (Setaria viridis) competition in potato (Solanum tuberosum L.). Weed Science. 38: 396-400. Walworth, J.L., and D.E. Carling, 2002. Tuber initiation and development in irrigated and non- irrigated potatoes. American Journal Potato Research. 79: 387-395.
آمار تعداد مشاهده مقاله: 798 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 384