معرفي نشريه
علمی
نشریه اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی طبق نــامه شمــاره 51219/3 مورخ 91/2/6 مدیرکل محترم دفترسیاستگزاری و برنامه ریزی امور پژوهشی و دبیر کمیسیون نشریات علمی وزارت علوم، تحقیقات و فنآوری از بهار 1391 دارای اعتبار علمی - پژوهشی می باشد.
رتبه الف در ارزشیابی سال 1400 وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
رتبه Q1 در پایگاه استنادی جهان اسلام (ISC)
ضریب تاثیر سال 1400: 0/382
 |
 |
دوره انتشار: فصلنامه
تاریخ انتشار اولین شماره: سال 1386
زبان: فارسی (چکیده انگلیسی)
وضعیت انتشار: چاپی و الکترونیکی
صاحب امتیاز: دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
حوزه تخصصی: مطالعات اکولوژیکی و فیزیولوژیکی در گیاهان زراعی
سیاست داوری: بدون نام دو سویه
متوسط زمان ارزیابی مقالات: 3-2 ماه
هزینه چاپ مقاله: 5000000 ریال
ایمیل نشریه: ecophysiology@yahoo.com
تعداد ارجاعات (citation) و (h-index) نشریه در پایگاه Google Scolar
لینک ثبت نام و ارسال مقاله: https://jcep.tabriz.iau.ir/contacts?_action=signup
آخرین مقالات منتشر شده
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - بررسي صفات کيفي، فيزيولوژيکی و عملکرد غده در 30 ژنوتيپ سيب¬زميني در شرايط منطقه اردبیل
داود حسن پناه احمدموسی پورگرجیشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402به منظور ارزیابی عملکرد غده و صفات مرتبط با کیفیت غده، تعداد 30 ژنوتیپ سيب‌زميني در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ایستگاه تحقیقات سیب زمینی کشور مستقر در شهرستان اردبیل در سال 1400 بررسی شدند. در طی دوران رشد و پس از برداشت صفات عملکرد غده، میزان قند محلو چکیده کاملبه منظور ارزیابی عملکرد غده و صفات مرتبط با کیفیت غده، تعداد 30 ژنوتیپ سيب‌زميني در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در ایستگاه تحقیقات سیب زمینی کشور مستقر در شهرستان اردبیل در سال 1400 بررسی شدند. در طی دوران رشد و پس از برداشت صفات عملکرد غده، میزان قند محلول غده، میزان پرولین غده، درصد نشاسته غده، مقدار پروتئین غده، درصد ماده خشک غده، میزان پلی فنیل اکسیداز غده، میزان کاتالاز غده، میزان سوپراکسیددیسموتاز غده، مقدار فیبر غده، میزان نیتروژن غده، مقدار چربی غده، مقدار ویتامین ث غده، میزان قند احیاء کننده غده، شكل غده، عمق چشم غده، رنگ پوست و گوشت غده، حفره ای شدن مرکز غده، زنگ داخلي غده، تیپ پخت، تغيير رنگ گوشت غده خام بعد از 24 سـاعت و رسیدگی بر اساس دستورالعمل ملی آزمونهای تعییـن ارزش زراعی ارقـام سیبزمینی اندازه گیری شدند. بین ژنوتیپ ها از لحاظ کلیه صفات اندازه گیری شده اختلاف معنی دار مشاهده شد. بیشترین عملکرد غده مربوط به ژنوتیپ های 3-7009، رونا، تکتا، 905675 و 112-8707 بود. ژنوتیپ های پرمحصول دارای میزان پرولین غده، میزان کاتالاز غده، مقدار چربی غده و میزان سوپراکسید دیسموتاز غده بیشتر، میزان قند محلول و احیاءکننده غده قابل قبول، عمق چشم غده سطحی، حفره‌اي شدن مركز غده خیلی جزئی و زنگ داخلی غده خیلی کم بودند. ژنوتیپ های رونا، تکتا، 905675 و 112-8707 از گروه رسیدگی متوسط دیررس و ژنوتیپ 3-7009 از گروه رسیدگی متوسط زودرس هستند. ژنوتیپ های 3-7009 و 905675 دارای ماده خشک بین 21 تا 21/99 درصد با شکل غده گرد، مناسب برای چیپس، ژنوتیپ 112-8707 با درصد ماده خشک غده بیشتر از 22 درصد با شکل غده تخم مرغی کشیده مناسب برای فرنچ فرایز، ژنوتیپ رونا با درصد ماده خشک غده بیشتر از 22 درصد با شکل غده گرد تخم مرغی مناسب برای چیپس و و ژنوتیپ تکتا با درصد ماده خشک غده بین 18 تا 20 درصد با شکل غده گرد تخم مرغی مناسب برای سالاد و کنسرو تعیین شدند. ژنوتیپ های رونا و 3-7009 دارای بیشترین مقدار پروتئین و ویتامین ث غده بودند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - تأثیر تنظیم کننده‌های رشد بر برخی از صفات فتوسنتزی و حفظ ساختار غشای سلول‌های برگ پرچم دو رقم گندم تحت شرایط دیم
علی رسائی سعید جلالی هنرمند محسن سعیدی محمداقبال قبادیشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402در زمان وقوع تنش‌های غیرزنده، غشای سلولی اولین بخش از سلول های گیاهی است که تحت تأثیر تنش قرار می‌گیرد و بسیاری از روابط فیزیولوژیک و بیوشیمیایی سلول و گیاه دچار اختلال می‌شود. به‌منظور بررسی اثرات کاربرد خارجی هورمون های مختلف رشد شامل اکسین (IAA)، جیبرلیک اسید (GA3) و چکیده کاملدر زمان وقوع تنش‌های غیرزنده، غشای سلولی اولین بخش از سلول های گیاهی است که تحت تأثیر تنش قرار می‌گیرد و بسیاری از روابط فیزیولوژیک و بیوشیمیایی سلول و گیاه دچار اختلال می‌شود. به‌منظور بررسی اثرات کاربرد خارجی هورمون های مختلف رشد شامل اکسین (IAA)، جیبرلیک اسید (GA3) و سیتوکینین (6-BAP) به همراه آب مقطر (شاهد) در مرحله‌ی رشد بوتینگ دو رقم گندم (ریژاو و آذر-2)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه‌ی طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار تحت شرایط دیم در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی در سال‌های 93-1392 و94-1393 اجرا گردید. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانس، اثر هورمون های مختلف رشد بر میزان سبزینگی، محتوی نسبی آب، حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II، شاخص زنده‌مانی، پایداری غشای سلول و سرعت فتوسنتز برگ هر دو رقم معنی دار بود. در بین هورمون های رشد، محلول پاشی هورمون‌های سیتوکینین و اکسین در صفات اندازه‌گیری شده برگ بیشترین اثر را داشتند و کمترین میانگین صفات مذکور در عدم پاشش (شاهد) به دست آمد. در بین دو رقم رقم ریژاو نسبت به آذر-2 برتری داشت. همچنین، همبستگی مثبت و معنی‌داری بین پایداری غشای سلول با سرعت فتوسنتز، حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و شاخص عملکرد وجود داشت. به‌طورکلی، در شرایط دیم (کمبود آب) با کاربرد خارجی هورمون سیتوکینین در مرحله بوتینگ در رقم برتر گندم ریژاو پایداری غشای سلول، محتوی نسبی آب، سرعت و کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II نسبت به شاهد به‌ترتیب 16، 18، 38 و 45 درصد بیشتر بود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - اثر رژیم¬های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني (Arachis hypogaea L)
سعید مهدوی Naser Mohammadian Roshan مجید عاشوری ابراهیم امیری حمیدرضا درودیانشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402به منظور بررسی اثر رژیم های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني، آزمايشی در مزرعه یکی از بادام کاران شهرستان آستانه اشرفیه استان گیلان به صورت یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفي با سه تکرار در سال¬های زراعی 1397 و 1398 انجام گر چکیده کاملبه منظور بررسی اثر رژیم های آبياري و مقادير اسيد هيوميک بر ویژگی های کمّی و کیفی بادام زميني، آزمايشی در مزرعه یکی از بادام کاران شهرستان آستانه اشرفیه استان گیلان به صورت یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفي با سه تکرار در سال¬های زراعی 1397 و 1398 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل رژیم آبیاری (ديم و نياز آبي 60، 80 و 100 درصد) به عنوان عامل اول (اصلی) و مقادير اسيد هيوميک (بدون کود، 3، 6 و 9 ليتر در هکتار) به عنوان عامل دوم (فرعی) بودند. نتايج پژوهش نشان داد که اثر متقابل آبياري و اسيد هيوميک بر عملکرد بيولوژيک و عملکرد غلاف و دانه معني دار بود. بيشترين عملکرد دانه در تيمار آبياري 100 و 80 درصد نياز آبي و با مصرف اسيد هيوميک 9 ليتر در هکتار به ترتيب با ميانگين 2562 و 2526 کيلوگرم در هکتار به دست آمد. عملکرد بيولوژيک در شرایط 80 و 100 درصد نياز آبی به ترتيب در 6714 و 6772 کيلوگرم در هکتار بود. بيشترين عملکرد بيولوژيک در مقادير مختلف اسيد هيوميک در تيمارهاي 9 ليتر در هکتار به مقدار 7436 کيلوگرم در هکتار مشاهده شد. عملکرد غلاف در تيمار 80 و 100 درصد نياز آبي به ترتيب در 2427 و 2435 کيلوگرم در هکتار بود. کمترين و بيشترين عملکرد غلاف در مقادير مختلف اسيدهيوميک به ترتيب در تيمارهاي بدون کود و 9 ليتر در هکتار با میانگین 1453 و 2706 کيلوگرم در هکتار بودند. تيمار 80 درصد نياز آبي گياه و مقدار اسید هیومیک مصرفی 9 لیتر در هکتار با ميانگين 745/5 کيلوگرم در هکتار، نسبت به سایر تيمارها، داراي بيشترين میزان بود. با توجه به نتایج پژوهش می توان مقدار مصرف 9 لیتر اسیدهیومیک در هکتار را با تأمین 80 درصد نیاز آبی به عنوان شرایط مناسب برای منطقه مورد مطالعه پیشنهاد نمود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - تأثیر کم‌آبیاری مديريت شده و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا (Chenopodium quinoa)
حسن فاطمی کیان مریم تاتاری محمدرضا تکلو معصومه صالحی کمال حاج محمدنیا قالیبافشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402فراهمی مواد آلی در شرایط کم‌آبیاری می‌تواند راه حلی عملی برای تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش خشکی باشد. به منظور بررسی اثر دو عامل کم‌آبیاری و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا آزمایشی در سال 1398 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک چکیده کاملفراهمی مواد آلی در شرایط کم‌آبیاری می‌تواند راه حلی عملی برای تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش خشکی باشد. به منظور بررسی اثر دو عامل کم‌آبیاری و کاربرد کودهای آلی و شیمیایی بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی کینوا آزمایشی در سال 1398 به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو مکان (مشهد و نیشابور) و در سه تکرار انجام شد. سطوح مختلف کم‌آبیاری در کرت اصلی و تیمارهای کودی در کرت‌های فرعی قرار گرفت. سطوح کم‌آبیاری شامل I0: آبیاری کامل، I1 :کم‌آبیاری مرحله سبز شدن، I2: کم‌آبیاری مرحله طویل شدن ساقه، I3: کم‌آبیاری مرحله گلدهی، I4: کم‌آبیاری مرحله دانه بستن بود و تیمارهای کودی شامل شاهد (عدم مصرف کود)، کود شیمیایی بر اساس توصیه کودی، 10تن کود دامی و 20تن کود دامی در هکتار بودند. بیشترین وزن هزار دانه در تیمار 20 تن کود دامی و تیمار I2 در نیشابور به دست آمد. کمترین وزن هزار دانه در تیمار 10 و 20 تن کود دامی و کم‌آبیاری I1 در نیشابور حاصل شد. کمترین عملکرد دانه در تیمار I1 در نیشابور و بیشترین عملکرد دانه در تیمار I0 با کاربرد 20 تن کود دامی در مشهد مشاهده شد. اعمال تیمارهای کودی سرعت رشد محصول را در هر دو مکان آزمایش افزایش داد، اما تأثیر کودهای دامی بر افزایش سرعت رشد محصول بیش از تأثیر کود شیمیایی بود. در مجموع تیمار I2 همراه با مصرف 10 تن کود دامی در هکتار در هر دو مکان، عملکرد دانه و تولید ماده خشک بالایی داشت. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - تاثیر نانو کلات پتاسیم بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکردی جو در شرایط قطع آبیاری در مراحل تکاملی
محمد سیاحی مانی مجدم علیرضا شکوه فرشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402به منظور بررسی تاثیر نانو کلات پتاسیم بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکردی جو در شرایط قطع آبیاری، تحقیقی به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار اصلی شامل: آبیاری کامل (شاهد)، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری د چکیده کاملبه منظور بررسی تاثیر نانو کلات پتاسیم بر شاخص‌های فیزیولوژیکی و عملکردی جو در شرایط قطع آبیاری، تحقیقی به صورت کرت‌های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمار اصلی شامل: آبیاری کامل (شاهد)، عدم آبیاری در ابتدای ساقه رفتن و عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و تیمار فرعی شامل: عدم محلول‌پاشی (شاهد)، 35 میلی‌گرم بر لیتر و 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کلات پتاسیم بود. نتایج نشان داد که اثر قطع آبیاری و نانو کلات پتاسیم از نظر تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، هدایت روزنه‌ای، دمای سایه انداز گیاهی و محتوای نسبی آب برگ از نظر آماری در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. در اثر متقابل قطع آبیاری و نانو کلات پتاسیم، تعداد سنبله، وزن هزار دانه، دمای سایه انداز گیاهی و محتوای نسبی آب برگ در سطح احتمال 1% و هدایت روزنه‌ای در سطح احتمال 5% معنی‌دار شد. بیشترین عملکرد دانه در آبیاری کامل (5308 کیلوگرم در هکتار) و کاربرد 65 میلی‌گرم در لیتر نانو کلات پتاسیم (4854/9 کیلوگرم در هکتار) بود و کمترین آن در عدم آبیاری در مرحله گرده‌افشانی (3169/4 کیلوگرم در هکتار) و عدم محلول‌پاشی (3588 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. حداکثر محتوای نسبی آب برگ در آبیاری کامل و محلول‌پاشی 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کود پتاسیم (73/13 درصد) و حداقل آن در عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و عدم محلول‌پاشی نانو کود پتاسیم (35/99 درصد) بود. بیشترین هدایت روزنه‌ای در آبیاری کامل و محلول‌پاشی 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کود پتاسیم (185/87 میلی‌مول بر متر مربع بر ثانیه) و کمترین آن در عدم آبیاری در مرحله گرده افشانی و عدم محلول‌پاشی نانو کود پتاسیم (47/99 میلی‌مول بر متر مربع بر ثانیه) بود. در نتیجه، محلول‌پاشی 65 میلی‌گرم بر لیتر نانو کود پتاسیم در دوره‌های مختلف تنش قطع آبیاری باعث بهبود عملکرد دانه و حفظ آب برگ در مقایسه با شاهد (عدم محلول‌پاشی) شده است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - اثر تاریخ کاشت و سولفات‌روی بر فنولوژی، شاخص‌های رشد و عملکرد دانه بالنگوی شهری (Lallemantiaiberica (M.B.) Fischer & Meyer)
مینا رستمی فرید شکاری کامران افصحی مجید خیاویشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402بالنگوی شهری به دلیل تولید دانه‌های روغنی، برگ‌های خوراکی و متابولیت‌های ثانویه دارای اهمیت غذایی، علوفه‌ای و دارویی است. انتخاب تاریخ مناسب کاشت در کنار تغذیه گیاهی می‌تواند اثر عمیقی روی تولید و کیفیت گیاهان زراعی داشته باشد. پژوهش حاضر جهت ارزیابی اثر تاریخ کاشت (25/ چکیده کاملبالنگوی شهری به دلیل تولید دانه‌های روغنی، برگ‌های خوراکی و متابولیت‌های ثانویه دارای اهمیت غذایی، علوفه‌ای و دارویی است. انتخاب تاریخ مناسب کاشت در کنار تغذیه گیاهی می‌تواند اثر عمیقی روی تولید و کیفیت گیاهان زراعی داشته باشد. پژوهش حاضر جهت ارزیابی اثر تاریخ کاشت (25/12/1397، 25/01/1398 و 23/02/1398) و محلول‌پاشی سولفات روی (صفر، 2 و 4 گرم در لیتر) بر شاخص‌های رشد و عملکرد بالنگوی شهری، به صورت مزرعه ای به اجرا درآمد. با تاخیر در کاشت طول دوره پیش از گلدهی، طول دوره پس از گلدهی، ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR)، سرعت رشد نسبی (RGR) و عملکرد و اجزای عملکرد گیاه کاهش پیدا کرد. در مقابل، استفاده از سولفات روی موجب افزایش ارتفاع بوته، LAI، CGR و RGR گردید. با افزایش ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی و تعداد کپسول در بوته نیز افزایش پیدا کرد. بیشترین اثر کاربرد سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد در تاریخ کاشت اول مشاهده شد و با تاخیر در کاشت کارایی استفاده از کود روی کاهش یافت. در تاریخ کاشت سوم کاربرد سولفات روی تأثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه نداشت. تأخیر در کاشت موجب کاهش عملکرد از مسیر کاهش تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته و وزن هزاردانه گردید. نتایج نشان داد که کشت زودهنگام و کاربرد سولفات روی از مسیر افزایش طول دوره پیش از گلدهی و پس از گلدهی، LAI، RGR و CGR موجب افزایش ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته و وزن هزاردانه و در نتیجه موجب عملکرد دانه بالاتر در بالنگوی شهری گردید. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - تأثیر مقادیر نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک اکوتیپ پاکستانی گوار (Cyamopsis tetragonoloba L) در تراکم های کاشت
زهرا غربائی طغرکان احمد آئین غلامرضا افشارمنش محمدحسن شیرزادیشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402به منظور بررسی اثر سطوح نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک اکوتیپ پاکستانی گوار در تراکم های مختلف کاشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جیرفت در دو سال زراعی 98-1397 و 99-1 چکیده کاملبه منظور بررسی اثر سطوح نیتروژن و فسفر بر عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیک اکوتیپ پاکستانی گوار در تراکم های مختلف کاشت، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جیرفت در دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کود نیتروژن در سه سطح (20، 60و 100کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع کود اوره)، کود فسفر در دو سطح (صفر و 75کیلوگرم P2O5در هکتار از منبع کود مونو پتاسیم فسفات) و تراکم کاشت بوته (24، 31 و 47بوته در متر مربع معادل فواصل بین ردیف کاشت 30، 45 و 60سانتی متر) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد، اثر متقابل نیتروژن، فسفر و تراکم کاشت بر روی تمام صفات به¬غیر از طول غلاف و تعداد شاخه فرعی اثر معنی داری داشتند و اثر سال فقط بر صفات میزان کارتنوئید، کلروفیل a و کلروفیل bمعنی دار شد. بیشترین میزان عملکرد دانه و اجزای عملکرد در سال اول و دوم از تیمار کاربرد نیتروژن و فسفر به ترتیب به میزان 60و 75کیلوگرم در هکتار به همراه رعایت تراکم کاشت 31بوته در مترمربع به میزان 4300و 4200کیلوگرم در هکتار بدست آمد و بیشترین میزان کارتنـوئید و کلروفیل a و b مربوط به تیمار کاربرد 100 و 75کیلوگرم به ترتیب نیتروژن و فسفر به همراه رعایت تراکم بوته 24مترمربع بود. به نظر می رسد این گیاه به لحاظ لگوم بودن به سطوح بالای نیتروژن و فسفر نیاز ندارد، اما برای عملکرد بالا و کیفیت محصول تحت تأثیر نیتروژن و فسفر قرار می گیرد. درخصوص تراکم کاشت چنانچه هدف، حصول عملکرد بالا باشد، تراکم کاشت 31بوته در متـرمربع و برای کیفیت بالا تراکم کاشت 24بوته در مترمربع مناسب می باشد. گوار می تواند به عنوان یک گیاه کم توقع از نظر نیاز غذایی در برنامه الگوی کاشت در شرایط اقلیمی جنوب کرمان و مناطق مشابه قرار گیرد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
8 - تأثیر کشت و مدیریت گیاهان پوششی پاییزی بر کنترل علف¬های هرز سیب زمینی در منطقه اردبیل
غلامعلی ناطقی احمد توبه بهرام دهدار محمدتقی آل ابراهیم سلیم فرزانهشماره 68 , دوره 17 , زمستان 1402بکارگیری گیاهان پوششی پاییزه یکی از روش های مهم کنترل علف های هرز می باشند. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع پوشش گیاهی شامل شاهد (بدون گیاه پوششی)، چاودار (Secal چکیده کاملبکارگیری گیاهان پوششی پاییزه یکی از روش های مهم کنترل علف های هرز می باشند. به این منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397-1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نوع پوشش گیاهی شامل شاهد (بدون گیاه پوششی)، چاودار (Secale cereale L.)، ماشک معمولی (Vicia sativa)، خلر (Lathyrus sativus) و پانونیکا (Vicia panonica) به ترتیب با تراکم های صفر، 180، 120، 120 و 90 کیلوگرم بذر در هکتار و شیوه های مدیریت گیاهان پوششی به صورت استفاده به عنوان علوفه و استفاده به عنوان پوشش در سطح مزرعه بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین میزان علوفه تر از تیمار چاودار (6/4 تن در هکتار) و کمترین آن از ماشک معمولی (2/8 تن در هکتار) حاصل شد. همچنین در شرایط برداشت علوفه گیاهان پوششی در مقایسه با حفظ آنها در سطح خاک تراکم علف های هرز 18 درصد افزایش یافت. تیمارهای چاودار و پانونیکا به ترتیب 25 و 22 درصد نسبت سایر گیاهان پوششی، کنترل بیشتری بر علف های هرز داشتند. بیشترین عملکرد غده سیب زمینی در تیمار شاهد (5263گرم در مترمربع) به دست آمد. عملکرد سیب زمینی در تیمار شاهد در مقایسه با تیمارهای گیاهان پوششی چاودار، ماشک، خللر و پانونیکا در مدیریت حفظ پوشش به ترتیب 19، 29، 16 و 11 درصد و در مدیریت حذف پوشش به ترتیب 10، 12، 14 و 11 درصد، بیشتر بود. نتایج حاصل از این آزمایش بیانگر آن بود که اگرچه گیاهان پوششی موجب کاهش تراکم علف های هرز می شوند اما حضور آنها در زمان کشت محصول اصلی موجب کاهش عملکرد سیب زمینی نیز می گردد. پرونده مقاله
پربازدیدترین مقالات
-
دسترسی آزاد مقاله
1 - تأثیر دمای آب حامل در کارآیی گلایفوسیت به صورت خالص و مخلوط با مویان پی سی گیت در کنترل علف های هرز زمستانه
علی اصغر چیت بندشماره 66 , دوره 17 , تابستان 1402درجه حرارت آب حامل از عوامل محیطی است که نقش مهمی در کارآیی علف کش ها دارد. بدین منظور آزمایش برون گلخانه ای با شش دُز مختلف از تیمار علف کشی گلایفوسیت (رانداپ) به صورت خالص و مخلوط با مویان پی سی گیت در کنترل علف های هرز کیسه کشیش (Capsella bursa-pastoris L)، خ چکیده کاملدرجه حرارت آب حامل از عوامل محیطی است که نقش مهمی در کارآیی علف کش ها دارد. بدین منظور آزمایش برون گلخانه ای با شش دُز مختلف از تیمار علف کشی گلایفوسیت (رانداپ) به صورت خالص و مخلوط با مویان پی سی گیت در کنترل علف های هرز کیسه کشیش (Capsella bursa-pastoris L)، خردل وحشی (Sinapis arvensis L) و خاکشیرمعمولی (Descurainia sophia L) در دانشگاه لُرستان به اجرا درآمد. آزمایش به صورت دُز-پاسخ در پنج تیمار دمایی 5، 20، 30، 45 و 55 درجه سلسیوس به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بود. نتایج نشان داد کاربرد تیمار دمایی و دُزهای مختلف علف کش گلایفوسیت بر وزن خشک هر سه علف هرز کیسه کشیش، خردل وحشی و خاکشیر معمولی معنی دار بود (P<0.01). مطابق مقادیر هر یک از EC10، EC50 و EC90 مربوط به دماهای مختلف محلول سم پاشی علف کش گلایفوسیت، بهترین درجه حرارت محلول سم پاشی جهت افزایش کارآیی گلایفوسیت، دمای 30 و 45 درجه سلسیوس بودند که اختـلاف معنی دار با یکـدیگر نداشـتند. دمای پایین یعنی 5 درجه سلسیوس به طور معنی داری منجر به کاهش کارآیی تمامی دُزهای حداقل و حداکثر علف کش گلایفوسیت شد. درجه حرارت 20 و 55 درجۀ سلسیوس دارای تأثیر متوسطی در کارایی دُزهای مختلف گلایفوسیت بودند. استفاده از مویان پی سی گیت به طور معنی داری منجر به کاهش مقادیر EDها (افزایش کارآیی علف کش گلایفوسیت) در تمام سطوح درجه حرارتی شد. بنابراین، بهترین دامنه درجه حرارتی برای حصول کارآیی مطلوب علف کش گلایفوسیت، دمای بین 20 ≤ و 45 ≥ درجه سلسیوس بود. دُز کاربردی 2050 گرم مـادۀ مـؤثره در هکتار به همراه مویان پی سی گیت نیز به عنوان بهترین تیمار علف کشی جهت کنترل علف های هرز زمستانه شناخته شد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - کاربرد مقادیر دو علف کش اکسی فلورفن و تریفلورالین در کنترل علف های هرز و عملکرد رقم مازند سیر (Allium sativum L)
سبحان محضری محمدعلی باغستانی میبدیشماره 29 , دوره 8 , بهار 1393به منظور ارزیابی کارآیی مصرف علف کش های تریفورالین و اکسی فلورفن بر کنترل علف های هرز و عملکرد سیر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392-1391 در شهرستان بابل استان مازندران انجام پذیرفت. فاکتورهای مورد بررسی در نه تیمار شامل علف کش تریف چکیده کاملبه منظور ارزیابی کارآیی مصرف علف کش های تریفورالین و اکسی فلورفن بر کنترل علف های هرز و عملکرد سیر، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1392-1391 در شهرستان بابل استان مازندران انجام پذیرفت. فاکتورهای مورد بررسی در نه تیمار شامل علف کش تریفلورالین در غلظ ت های 1.5، 2 و 2.5 لیتر در هکتار، علف کش اکسی فلورفن در غلظت های 1.5، 2 و 2.5 لیتر در هکتار در یک مرحله، اکسی فلورفن 1.5 لیتر در هکتار در دو مرحله، شاهد عدم کنترل و شاهد کنترل دستی علف های هرز بود. نتایج نشان داد که مصرف مقادیر مختلف هر دو علف کش تاثیر معنی داری بر فراوانی علف های هرز مزرعه سیر داشتند. غلظت های متفاوت تریفلورالین سبب بروز اختلاف آماری معنی دار بر تنوع گونه ای علف های هرز مزرعه سیر شد اما کنترل مناسبی را در پی نداشت. پاسخ گیاه سیر به مقادیر مختلف اکسی فلورفن متفاوت بود به طوری که کمترین خسارت در دو تیمار مصرف 1.5 لیتر در یک مرحله و تقسیط 1.5 لیتر در دو مرحله مشاهده شد. بیشترین فراوانی علف های هرز در تیمار شاهد بدون کنترل (49.66 بوته در مترمربع) شمارش شد. در مقابل کمترین جمعیت علف های هرز در تیمارهای شاهد وجین دستی (یک بوته در مترمربع)، مصرف 2.5، 2 و 1.5 لیتر اکسی فلورفن در یک مرحله به ترتیب با (1.33، 3 و 6 بوته در مترمربع) و تقسیط 1.5 لیتر اکسی فلورفن در دو مرحله با (5.33 بوته در مترمربع) حاصل شد و بین تیمارهای فوق اختلاف معنی داری در کنترل جمعیت علف های هرز مزرعه سیر مشاهده نشد. مصرف مقادیر مختلف علف کش ها بروز اختلاف معنی داری بر عملکرد اقتصادی (سوخ) سیر را به دنبال داشت. کمترین عملکرد سوخ در تیمار عدم کنترل (540 گرم در مترمربع) و بیشترین آن در سه تیمار وجین دستی (1686.67 گرم در مترمربع)، مصرف 1.5 لیتر اکسی فلورفن (1661.67 گرم در مترمربع) و تقسیط 1.5 لیتر اکسی فلورفن در دو مرحله (1670 گرم در مترمربع) به دست آمد. با توجه به نتایج مناسب ترین تیمار جهت کنترل علف های هرز مزرعه سیر و دست یابی به عملکرد اقتصادی برابر با وجین دستی، مصرف 1.5 لیتر اکسی فلورفن می باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - اثر برگ پاشی آهن و روی از منابع کلاتی و سولفاتی بر ویژگی‌های کیفی و عملکرد ذرت در شهرستان دزفول
علی خلفی کامران محسنی‌فر علی غلامی محمد برزگریشماره 61 , دوره 16 , بهار 1401هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برگ پاشی آهن و روی از دو منبع سولفاتی و کلات شده با عامل کلات کننده EDTA بر عملکرد کمّی و کیفی دانه ذرت و مقایسه آنها با یکدیگر بود. بدین منظور آزمایشی در دزفول روی ذرت رقم سینگل کراس 701 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه به صورت ی چکیده کاملهدف از این پژوهش بررسی تاثیر برگ پاشی آهن و روی از دو منبع سولفاتی و کلات شده با عامل کلات کننده EDTA بر عملکرد کمّی و کیفی دانه ذرت و مقایسه آنها با یکدیگر بود. بدین منظور آزمایشی در دزفول روی ذرت رقم سینگل کراس 701 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه به صورت یک ساله و در کرت های آزمایشی با هفت تیمار شاهد، برگ پاشی با کلات یا سولفات آهن با غلظت 3میلی گرم بر لیتر، برگ پاشی کلات یا سولفات روی با غلظت یک میلی گرم بر لیتر، برگ پاشی توام سولفات یا کلات روی و آهن هرکدام با غلظت 1.5 میلی گرم بر لیتر صورت گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، تاثیر تیمارهای مختلف برگ پاشی بر کلیه صفات مورد بررسی، بجز وزن چوب بلال و غلظت منگنز دانه معنی دار شدند. تعداد ردیف در بلال، شاخص اقتصادی و درصد پروتئین دانه در سطح احتمال پنج درصد و سایر فاکتورها در سطح احتمال یک درصد از نظر آماری با هم اختلاف معنی داری داشتند. بیشترین عملکرد دانه (9520 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (37.73 تن در هکتار) در تیمار برگ پاشی توام آهن و روی با 13 درصد افزایش نسبت به شاهد به دست آمد. بیشترین غلظت آهن و روی دانه به ترتیب در تیمار برگ پاشی با سولفات آهن و روی با غلظت 3 میلی گرم بر لیتر دیده شد. بیشترین درصد پروتئین نیز در تیمار برگ پاشی توام آهن و روی به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که برگ پاشی ذرت با آهن و روی سبب افزایش عملکرد دانه و بهبود کیفیت آن می شود و بین دو منبع سولفاتی و کلاتی اختلاف قابل توجهی وجود نداشت و در برخی موارد منبع سولفاتی بهتر بود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - اثر پلیمر سوپرجاذب و بافت خاک بر واکنش های فیزیولوژیک ذرت (Zea mays L) تحت تنش کم‌آبی
علیرضا معینی علی نشاط نجمه یزدانپناه امین پسندی پورشماره 61 , دوره 16 , بهار 1401نقش پلیمر سوپرجاذب در کاهش اثر تنش کم آبی در خاک های شنی و لومی رسی، اثر پنج سطح پلیمر سوپر جاذب (صفر، 0.1، 0.2، 0.4 و 0.8 گرم در کیلوگرم خاک)، سه تیمار آبیاری (محتوای رطوبت نسبی خاک شامل 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی خاک) و دو نوع بافت خاک (شنی و لومی رسی) بر روی تولید چکیده کاملنقش پلیمر سوپرجاذب در کاهش اثر تنش کم آبی در خاک های شنی و لومی رسی، اثر پنج سطح پلیمر سوپر جاذب (صفر، 0.1، 0.2، 0.4 و 0.8 گرم در کیلوگرم خاک)، سه تیمار آبیاری (محتوای رطوبت نسبی خاک شامل 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی خاک) و دو نوع بافت خاک (شنی و لومی رسی) بر روی تولید زیست توده، رنگدانه های فتوسنتزی، میزان تبادل گاز برگ، محتوای نسبی آب برگ، نشت الکترولیت، مقدار پرولین، فعالیت کاتالاز، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کرمان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش کم آبی باعث کاهش قابل توجه میزان فتوسنتز خالص، هدایت روزنه ای برگ، کلروفیلa+b ، محتوای نسبی آب برگ، ارتفاع بوته و تولید ماده خشک ذرت شد. فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز، نشت الکترولیت و مقدار پرولین با افزایش سطح تنش کم آبی به طور قابل توجهی افزایش یافت. استفاده از پلیمر سوپرجاذب تحت تنش کم آبی 40 درصد موجب افزایش فتوسنتز خالص (32.3 درصد)، هدایت روزنه ای (38 درصد)، کلروفیلa+b (23.9 درصد)، محتوای نسبی آب برگ (11.9 درصد) و تولید ماده خشک (24 درصد) و کاهش نشت الکترولیت (10.8 درصد)، مقدار پرولین (66.9 درصد)، فعالیت کاتالاز (42.7 درصد)، فعالیت سوپراکسید دیسموتاز (33.2 درصد) و آسکوربات پراکسیداز (34.3 درصد) در مقایسه با عدم کاربرد آن گردید. در مجموع می توان گفت که کاربرد پلیمر سوپر جاذب به میزان 0.8 گرم در کیلوگرم خاک از طریق افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک باعث بهبود رشد و نمو گیاه ذرت در شرایط تنش کم آبی می شود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - اثر زمان و مقدار مصرف علف کش ایمازتاپیر بر خصوصیات رویشی و عملکرد باقلا (.Vicia faba L)
عبدالرضا احمدی امیدعلی اکبرپورشماره 53 , دوره 14 , بهار 1399با هدف بررسی تاثیر زمان کاربرد غلظت های مختلف علف کش ایمازتاپیر در کنترل علف های هرز مزرعه باقلا آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. در این آزمایش کارآیی کاربردهای چکیده کاملبا هدف بررسی تاثیر زمان کاربرد غلظت های مختلف علف کش ایمازتاپیر در کنترل علف های هرز مزرعه باقلا آزمایشی در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 15 تیمار و 3 تکرار اجرا شد. در این آزمایش کارآیی کاربردهای پیش‌کاشت، پیش‌رویشی و پس‌رویشی علف کش ایمازتاپیر در مقادیر (25/0، 5/0، 75/0 و 1 لیتر در هکتار) و کاربرد پیش‌کاشت، همچنین پس‌رویشی ایمازتاپیر به مقدار 1 لیتر در هکتار همراه با کنترل علف‌هرز در دو سطح (کنترل و عدم کنترل) مورد ارزیابی قرار گرفتند. مهم ترین علف‌های‌هرز در این آزمایش به ترتیب شامل گلرنگ وحشی (Carthamus oxyacantha)، شیرپنیر (Galium tricornutun)، خردل‌وحشی (Sinapis arvensis)، جغجغک (Vaccaria grandiflora) و گوش‌فیلی (Conringia orientalis) بودند. میانگین تراکم علف‌های هرز برای کرت‌های شاهد بدون کنترل برابر 133 بوته در مترمربع بود. بیشترین درصد کاهش زیست‌توده علف‌های‌هرز نسبت به شاهد بدون کنترل با 95/86 درصد به تیمار کاربرد پس‌رویشی ایمازتاپیر به میزان 75/0 و 1 لیتر در هکتار مربوط بود. نتایج آزمایش نشان داد که بیشترین میانگین طول ریشه (46/12 سانتی‌متر)، وزن خشک ریشه (95 گرم)، تعداد شاخه فرعی (33/5)، تعداد دانه در غلاف (3/9) و عملکرد دانه (7/3466 کیلوگرم در هکتار) در تیمار وجین دیده شد. بیشترین ارتفاع بوته (33/88 سانتی‌متر) مربوط به تیمار شاهد، بیشترین شاخص سطح‌برگ (59/2) در تیمار پیش‌کاشت علف کش به میزان 25/0 لیتر در هکتار، بیشترین تعداد غلاف در بوته (10 غلاف)، تعداد غلاف در مترمربع (100 غلاف) و عملکرد بیولوژیک (1/33367 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد پیش‌رویشی علف کش به میزان 5/0 لیتر در هکتار و بیشترین وزن 100 دانه (6/109 گرم) در تیمار کاربرد پیش‌کاشت همراه با پس‌رویشی ایمازتاپیر به مقدار 1 لیتر در هکتار دیده شد. نتایج آزمایش نشان داد که پس از تیمار وجین‌دستی، مناسب ترین غلظت علف کش کاربرد پیش‌رویشی علف‌کش ایمازتاپیر به 5/0لیتر در هکتار بود که با 99 درصد کاهش در تراکم کل علف‌های هرز نسبت به شاهد (بدون کنترل) بهترین تیمار علف‌کشی بود. غلظت های بالاتر علف کش نیز به علت گیاه سوزی و کاهش سطح برگ و فتوسنتز موجب کاهش عملکرد باقلا گردید. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - تاثیر غلظت‌های نمک طعام بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیک و فیزیولوژیک سه گونه سالیکورنیا (Salicornia spp.) در شرایط کشت بدون خاک
بهروز طیبی احمد قنبریشماره 50 , دوره 13 , تابستان 1398به منظور مقایسه پاسخ های مورفولوژیک و فیزیولوژیک سه گونه سالیکورنیا به غلظت های کلرید سدیم، آزمایشی به صورت گلخانه ای انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل پنج غلظت نمک کلرید سدیم (5، 100، 200، 400 و 600 میلی مول بر لیتر) و سه گونه سالیکورنیا (Salicornia persica، S. perspolit چکیده کاملبه منظور مقایسه پاسخ های مورفولوژیک و فیزیولوژیک سه گونه سالیکورنیا به غلظت های کلرید سدیم، آزمایشی به صورت گلخانه ای انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل پنج غلظت نمک کلرید سدیم (5، 100، 200، 400 و 600 میلی مول بر لیتر) و سه گونه سالیکورنیا (Salicornia persica، S. perspolitanaوS. bigelovii) بودند. نتایج نشان داد که اثرات ساده شوری و گونه بر صفات پرولین، گلیسین بتائین، کربوهیدرات ها، کلروفیل a وb، محتوای نسبی آب، پتـانسیل اسمزی در شـاخسار، وزن خشک و وزن تر معنی دار بودند. همچنین، برهمکنش شوری و گونه بر صفات پرولین، گلیسین بتائین، کربوهیدرات ها، کلروفیل a وb، پتانسیل اسمزی شاخسار، وزن خشک و وزن تر معنی دار معنی دار شد. غلظت کربوهیدرات ها تا 400 میلی مول 70 تا 80 درصد افزایش و در 600 میلی مول بین 5 % تا 13% کاهش یافت. افزایش غلظت نمک تا 600 میلی مول باعث افزایش غلظت پرولین و گلیسین بتائین شد. پتانسیل اسمزی نیز با افزایش سطوح شوری از 3 تا 4 برابر منفی‌تر شد. محتوای کلروفیل های a و b تا 600 میلی مول کاهش یافتند. همچنین، در غلظت 200 میلی مول نمک در هر 3 گونه، وزن تر و وزن خشک به طور معنی دار، 2 تا 3 برابر نسبت به شاهد افزایش و در 600 میلی مول نمک وزن تر و وزن خشک حدود 60% تا 65% کاهش پیدا کردند. در مجموع، نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نمک در محیط ریشه، هر سه گونه با تجمع پرولین و گلیسین بتائین و از طریق کاهش پتانسیل اسمزی، در غلظت های بالای نمک زنده ماندند. گونه S. bigelovii در 600 میلی مول نمک بیشترین تجمع سدیم و کمترین تجمع عناصر پتاسیم، کلسیم و منیزیم را داشت. از طرف دیگر گونه S. perspolitana در 600 میلی مول نمک بیشترین تجمع عناصر پتاسیم، کلسیم و منیزیم را داشته و از نظر تجمع اسمولیت ها در سطوح شوری نسبت به سایر گونه ها برتری نشان داد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - مدیریت تلفیقی مکانیکی-شیمیایی کنترل علف های هرز سوروف (Echinochloa crus–galli L) و اویارسلام (Cyperus diformis L) در برنج
سبحان محضری محمدعلی باغستانی امیرحسین شیرانی راد مرتضی نصیری محسن عمرانیشماره 24 , دوره 6 , زمستان 1391به منظور بررسی تاثیر تلفیق کونوویدر و علف کش بر کنترل دو علف هرز مهم مزارع برنج و اثر آن بر برخی صفات زراعی برنج، آزمایشی در سال 1389 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور معاونت مازندران (آمل) اجرا ش چکیده کاملبه منظور بررسی تاثیر تلفیق کونوویدر و علف کش بر کنترل دو علف هرز مهم مزارع برنج و اثر آن بر برخی صفات زراعی برنج، آزمایشی در سال 1389 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور معاونت مازندران (آمل) اجرا شد. عامل اصلی در سه سطح کنترل مکانیکی شامل: عدم کاربرد کونوویدر، یک بار کونوویدر و دوبار کاربرد کونوویدر و عامل فرعی در هفت سطح کنترل شیمیایی شامل: بنتازون، بن سولفورون متیل، اگزادیازون، بوتاکلر، تیوبنکارب، عدم مصرف علف کش و وجین دستی علف های هرز بود. اثر متقابل سطوح کاربرد کونوویدر با مصرف علف کش های مختلف بر فراوانی دو علف هرز اویارسلام و سوروف معنی دار نشد. اما برهم کنش این دو روش بر زیست توده کل علف های هرز معنی دار گشت. کمترین وزن خشک علف های هرز در تیمارهای وجین دستی با 4.7 گرم در متر مربع، مصرف علف کش های مختلف به همراه دوبار کونوویدر و دوبار کاربرد کونوویدر بدون مصرف علف کش با 6.1 گرم در متر مربع حاصل شد. همچنین، بیشترین عملکرد شلتوک (دانه) در سه تیمار فوق به دست آمد. کمترین عملکرد دانه در شاهد بدون کنترل با 268.1 گرم در متر مربع برداشت شد. با توجه به نتایج حاصل از آزمایش به منظور دستیابی به تولید محصول برابر با وجین دستی در زراعت برنج دو مرتبه بکارگیری کونوویدر برای کنترل علف های هرز بدون مصرف علف کش می تواند توصیه شود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
8 - تاثیر کاربرد همزمان نیتروکسین و بیوچار بر شاخص های رشد و عملکرد دانه لوبیا چشم‌بلبلی (.Vigna unguiculata L) تحت رژیم های آبیاری
سید افشین موسوی علیرضا شکوه فر شهرام لک مانی مجدم مجتبی علوی فاضلشماره 66 , دوره 17 , تابستان 1402با توجه به محدودیت منابع آبی کشور ضرورت یافتن راهکارهای بهینه مصرف آب در تولید محصولات زراعی در کنار کاهش کاربرد نهاده های شیمیایی، آزمایشی در سال زراعی 1397 به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور ارزیابی اثر کاربرد ه چکیده کاملبا توجه به محدودیت منابع آبی کشور ضرورت یافتن راهکارهای بهینه مصرف آب در تولید محصولات زراعی در کنار کاهش کاربرد نهاده های شیمیایی، آزمایشی در سال زراعی 1397 به صورت کرت های خرد شده فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به منظور ارزیابی اثر کاربرد همزمان بیوچار و نیتروکسین بر شاخص های رشد و عملکرد لوبیا چشم‌بلبلی تحت رژیم های مختلف آبیاری، در مزرعه تحقیقاتی شهید سالمی اهواز اجرا گردید. رژیم آبیاری شامل آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A به کرت های اصلی و کاربرد بیوچار شامل صفر، چهار و هشت تن در هکتار و نیتروکسین شامل تلقیح و عدم تلقیح به کرت های فرعی اختصاص داده شد. کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار به همراه نیتروکسین موجب بهبود 12% محتوای آب نسبی در شرایط تنش شدید شد. سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر موجب کاهش 33% عملکرد دانه شده و کاربرد نیتروکسین در شرایط نرمال موجب افزایش 19% عملکرد دانه شد اما در سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر تأثیر معنی‌دار بر عملکرد دانه نداشت. کاربرد بیوچار در شرایط بدون تنش موجب افزایش 37% عملکرد دانه شد که این تغییرات در سطح آبیاری 120 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر به 29% رسید. بیشترین عملکرد دانه (266 گرم در مترمربع) از شرایط بدون تنش و استفاده از هشت تن در هکتار بیوچار حاصل شد. بیشترین عملکرد بیولوژیک در شرایط و کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار و عدم استفاده از نیتروکسین (809 گرم در مترمربع) حاصل شد. کاربرد هشت تن در هکتار بیوچار در تلفیق با نیتروکسین می تواند عملکرد قابل قبولی در شرایط محدودیت آبیاری لوبیا چشم بلبلی ایجاد کند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
9 - تأثیر تنش خشکی بر عملکرد و صفات آگروفیزیولوژیکی ژنوتیپ‌های گندم نان (Triticum aestivum L) در شرایط آبی و دیم
حمید خوش خبر عباس ملکی محمد میرزایی حیدری فرزاد باباییشماره 61 , دوره 16 , بهار 1401اﺛﺮ تنش خشکی بر عملکرد دانه و برخی صفات فیزیولوژیکی بیست ژنوتیپ گندم نان، طی آزمایشی به مدت دو سال زراعی (96-1395 و 97-1396) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرابله استان ایلام، به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی گردید. عامل‌های کشت آب چکیده کاملاﺛﺮ تنش خشکی بر عملکرد دانه و برخی صفات فیزیولوژیکی بیست ژنوتیپ گندم نان، طی آزمایشی به مدت دو سال زراعی (96-1395 و 97-1396) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی سرابله استان ایلام، به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی گردید. عامل‌های کشت آبی و دیم در کرت اصلی و ژنوتیپ‌های گندم در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. عملکرد دانه و اجزای آن و صفات فیزیولوژیکی شامل فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، پرولین و محتوای آب نسبی برگ مورد مطالعه قرار گرفتند. محتوای آب نسبی برگ نسبت به شرایط آبیاری مطلوب در سال اول و دوم آزمایش به ترتیب 33 و 21 درصد کاهش نشان داد. محتوای پرولین در شرایط دیم به طور متوسط 81 درصد افزایش یافت. همچنین، در شرایط دیم فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، سوپر اکسید دیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. تنوع زیادی از نظر صفات مورد بررسی بین ژنوتیپ‌ها مشاهده شد و میزان تغییرات صفات در شرایط دیم در ژنوتیپ‌های مختلف مشابه نبود. کشت در شرایط دیم سبب کاهش تعداد دانه در سنبله (24 درصد) و وزن دانه در سنبله (16 درصد) شد. میانگین های عملکرد دانه در کشت آبی و دیم به ترتیب 2604 و 1676 کیلوگرم در هکتار برآورد شدند. کشت در شرایط دیم سبب کاهش تا 29 و 41 درصدی عملکرد دانه، به ترتیب در سال اول و دوم آزمایش شد. اما درصد کاهش عملکرد در دو سال آزمایش برای ژنوتیپ‌های مختلف یکسان نبود. ﺑﻪ ﻃﻮرﻛﻠﻲ، کشت در شرایط دیم کلیه ﺻﻔﺎت ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﻗﺮار داد و ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ های ژﻧﻮﺗﻴﭗﻫﺎی ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﺤﺖ ﺷﺮاﻳﻂ آبیاری مطلوب و دیم ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداری ﺑﺎ ﻫﻢ داﺷﺘﻨﺪ. در مجموع در شرایط آبی ژنوتیپ‌های 15، 13، 17 و 18 و در شرایط دیم ژنوتیپ‌های 3، 17، 15 ،8 و 9 از نظر عملکرد و صفات فیزیولوژیکی بر دیگر ژنوتیپ‌ها برتری داشتند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
10 - تأثیر کاربرد کودهای زیستی و بیوچار بر عملکرد کمّی، کیفی و خصوصیات ریشه در توتون (Nicotiana tobacum L.) گرمخانه‌ای تحت شرایط دیم
رامین مصباح محمدرضا اردکانی علی مقدم فرناز رفیعیشماره 58 , دوره 15 , تابستان 1400توتون به عنوان یک محصول با ارزش زراعی در بیش از صد کشور دنیا و در شرایط آب و هوایی مختلف کشت شده و در اقتصاد برخی از کشورها نقش مهمی ایفا می‌کند. این تحقیق به منظور بررسی اثر کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر به همراه بیوچار بر عملکرد برگ، خصوصیات ریشه و ترکیبات فیتوشیمیایی ت چکیده کاملتوتون به عنوان یک محصول با ارزش زراعی در بیش از صد کشور دنیا و در شرایط آب و هوایی مختلف کشت شده و در اقتصاد برخی از کشورها نقش مهمی ایفا می‌کند. این تحقیق به منظور بررسی اثر کاربرد میکوریزا و ازتوباکتر به همراه بیوچار بر عملکرد برگ، خصوصیات ریشه و ترکیبات فیتوشیمیایی توتون تحت شرایط دیم طی دو سال زراعی 1396-1395 و 1397-1396 در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش توتون تیرتاش واقع در استان مازندران انجام گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه فاکتور در چهار تکرار شامل بیوچار در سه سطح (صفر، 4 و 8 تن در هکتار)، میکوریزا و ازتوباکتر هر کدام در دو سطح (با کاربرد و بدون کاربرد) اجرا شد. بر اساس نتایج، کاربرد 4 تن بیوچار در هکتار موجب افزایش عملکرد تر و خشک به میزان 26%، وزن خشک ریشه 44%، وزن تر ریشه 37%، طول ریشه 41%، نیکوتین 3%، قند احیا 24% و نسبت قند احیا به نیکوتین 21% در مقایسه با سطح صفر آن شد. اثر میکویزا و ازتوباکتر بر عملکرد برگ افزایشی اما غیرمعنی‌دار بود. بیشترین تاثیر ازتوباکتر با 17% افزایش بر محتوای نیکوتین برگ بود. با توجه به عدم وجود اختلاف معنی‌دار بین سطوح کاربرد 4 و 8 تن بیوچار در هکتار در اغلب صفات مورد ارزیابی با لحاظ جنبه‌های اقتصادی، کاربرد 4 تن بیوچار در هکتار به همراه میکوریزا و ازتوباکتر با هدف کاهش اثرات منفی ناشی از کمبود آب در مناطق کشت دیم توتون و بهبود رشد آن توصیه می‎گردد. همچنین کاربرد ازتوباکتر نیز می‌تواند به عنوان راهکاری مطلوب در جهت افزایش محتوای نیکوتین برگ تلقی گردد. پرونده مقاله
